அனானி பராசக்தியாய்...

சும்மா கற்பனையா நம்ம நடிகர்திலகம் சிவாஜி அவர்கள் பேசிய பராசக்தி வசனத்தை ஒரு அனானி பேசுவதாக கற்பனையில் ...................




இந்த பதிவுலகம் விசித்திரம் நிறைந்த பல பதிவுகளை சந்தித்து இருக்கிறது,
புதுமையான பல மனிதர்களைக் கண்டிருக்கிறது,
ஆகவே இப்பதிவு விசித்திரமல்ல,
பதிவிடும் நான் புதுமையான மனிதனுமல்ல,
வாழ்க்கைப் பாதையிலே சர்வ சாதாரணமாகக் காணக்கூடிய ஜீவன்தான்.

பதிவுகளிலே அனானியாய் பின்னூட்டமிட்டேன்,பிரபல பதிவர்களை திட்டினேன்
குற்றம் சாட்டப்பட்டிருக்கிறேன் இப்படியெல்லாம்.
நீங்கள் எதிர்பார்ப்பீர்கள், நான் இதையெல்லாம் மறுக்கப்போகிறேன் என்று,
இல்லை நிச்சயமாக இல்லை. பதிவுகளிலே அனானியாய் பின்னூட்டமிட்டேன்.
பதிவு நன்றாக இல்லை என்பதற்காக அல்ல. பதிவுலகம் பிரபல பதிவர்களின் கூடாரமாய் இருக்கக்கூடாது என்பதற்காக. பிரபல பதிவர்களை திட்டினேன் அவர் பிரபலம் என்பதற்காக அல்ல. பதிவு பகல் வேஷமாகி விட்டதைக் கண்டிப்பதற்காக.

உனக்கேன் இவ்வளவு அக்கறை, பதிவுலகத்தில் யாருக்கும் இல்லாத அக்கறை, என்று கேட்பீர்கள். நானே பாதிக்கப்பட்டேன். சுயநலம் என்பீர்கள். என் சுயநிலத்தில் பொதுநலம் கலந்திருக்கிறது. ஆகாரத்திற்காக அழுக்கைச் சாப்பிட்டு தடாகத்தைச் சுத்தப்படுத்துகிறதே மீன் – அதைப் போல.

என்னைஅனானி, அனானி என்கிறார்களே, இந்த அனானியின் வாழ்க்கைப் பாதையிலே கொஞ்ச தூரம் பின்னோக்கி நிடந்து பார்த்தால் அவன் கடந்து வந்துள்ள பதிவுகள் எவ்வளவு என்று கணக்கு பார்க்க முடியும். பாட்டொலிக்கும் விட்ஜெட்கள் இல்லை என் பதிவில், படங்களுக்கு பாம்புகள் நெளிந்திருக்கின்றன. நல்லவர்களை தீண்டியதில்லை நான். ஆனால் தீயவர்களை தீண்டியிருக்கிறேன். கேளுங்கள் என் கதையை! பதிவர்களே! தீர்ப்பு எழுதுவதற்கு முன் தயவு செய்து கேளுங்கள்.

தமிழ்நாட்டிலே இத்திருவிடத்திலே பிறந்தவன் நான். பிறக்க ஒரு நாடு பிழைக்க ஒரு நாடு. தமிழர்களின் தலையெழுத்துக்கு நானென்ன விதிவிலக்கா? கத்தார்! அது லேப்டாப் வாங்க உதவியது. என்னை பதிவன் ஆக்கியது. அறிவை வளர்க்க நல்ல பதிவுகளை காண வந்தேன். மோசடி பதிவுகளில் ஈடுபட்டு இதோ குற்றவாளிக் கூண்டிலே உங்கள் முன் நிற்கிறாரே இந்த பிரபலபதிவர், இவர் வலையில் விழுந்தவர்களில் நானும் ஒருவன். நேரத்தை பறிகொடுத்தேன். பின்னூட்டங்களை எதிர்பார்த்து மெலிந்தேன் நலிந்தேன், கடைசியில் பைத்தியமாக மாறினேன்.

அன்று காண வந்த பதிவை கண்டேன். நல்ல எண்ணமற்ற பதிவாக. ஆம் , பதிவின் பெயரோ முட்டை தோசை. நல்ல சாப்பாட்டின் பெயர். ஆனால் பதிவிலே விசயமில்லை. நன்றாக இருந்த பதிவுலகம் சீரழிந்துவிட்டது. கையில் கீபோர்ட். கண்களிலே காமம். பலரும் அந்த சூடான முட்டை தோசையை தேடினார்கள்,நானோ சுவையான முட்டை தோசையை தேடினேன்.

தோசைக்கு ஓட்டு போட்டனர் பலர். அவர்களிலே காளையர் சிலர் அந்த பதிவரின் பதிவில் உள்ள படத்தை கேட்டனர். பின்னூட்ட வழக்கிலே ஈடுபட்டு உங்கள் முன் நிற்கிறானே இக்கொடியவன் வேணு, இவன் பகட்டாக இந்த பதிவிற்க்கு பின்னூட்டமிட முயன்றான். நானும் ஆபாச பின்னூட்டம் போட்டிருந்தால் முட்டைதோசை அப்போதே குப்பைக்கு போயிருக்கும்.

புதிய பதிவர்கள் தோசைக்கு பின்னூட்டட்டமிட முன்வந்தார்கள். பிரதி உபகாரமாக அவர்கள் பதிவுக்கும் பின்னூட்டம் கேட்டனர். அதில் தலையானவன் இந்த சோப்பு.முட்டை தோசையில் உள்ளது உண்மையான ஜோக்கான்னு கேட்டிருக்கிறான் – பிரபலபதிவரின் பெயரால்,நல்ல மனசுக்காரரின் பெயரால். அவர் பதிவுலகத்தில் ஏதாவது எழுதியபடியாவது இருந்திருப்பார். அவரை பதிவுலகை விட்டு போகத்தூண்டியது இந்த சோப்புதான். தன் வலைப்பூவை இரக்கமற்ற பதிவுலகத்தில் விட்டுச் செல்ல அவர் விரும்பவில்லை. தன் வலைப்பூ ஆதரவற்றுத் துடித்துச் சாவதைக் காண அவர் விரும்பவில்லை. அவரே ஹேக்செய்துவிட்டார். விருப்பமானவர்களைக் விரட்டுவது விந்தையல்ல. உலக உத்தமர் காந்தி, அஹிம்சா மூர்த்தி ஜீவகாருண்ய சீலர், அவரே நோயால் துடித்துக் கொண்டிருந்த கன்று குட்டியைக் கொன்றுவிடச் சொல்லியிருக்கிறார், அது கஷ்டப்படுவதைக் காணச் சகிக்காமல். அந்த முறையைத்தான் கையாண்டிருக்கிறார் அவர். இது எப்படி குற்றமாகும்?

என் அபிமானம் விட்டுக் கொடுத்திருந்தால், ஜூனியர் விகடனில் ஒரு வாரம்,ஆனந்த விகடனில் ஒரு வாரம் – இடுகைகளை விலை கூறியிருந்தால், குங்குமத்தில் ஒரு வாரம் – இப்படி ஓட்டியிருக்கலாம் நாட்களை. இதைத்தானா இந்த பதிவுலகம் விரும்புகிறது?

பிரபலம் எனும் பகட்டு என் அபிமானத்தை மிரட்டியது. பதிவுகளை அடுத்தடுத்து இட்டார். ஓட்டு என் அபிமானத்தை துரத்தியது. மீண்டும் பதிவுகள் இட்டார் ஓட்டுபெட்டியில்லாமல். பின்னூட்டம் என் அபிமானத்தை பயமுறுத்தியது. எழுதினார் எழுதினார் எழுதிக்கொண்டே இருந்தார். அந்த பின்னூட்ட்டத்தைத் தடுத்திருக்கவேண்டும். காட்டத்தைப் போக்கியிருக்கவேண்டும். இன்று சட்டத்தை நீட்டுவோர். செய்தார்களா? எழுதவிட்டார்களா என் அபிமானத்தை?

அரசு வக்கீல்: குற்றவாளி யார் யார் பதிவுகளுக்கு பிரபலங்களாக மாறுகிறார்.

அனானி: யார் பதிவுமில்லை. அதுவும் என் பதிவுதான். என் அபிமானத்தின் பதிவு. பதிவுலகின் மானத்தை அழிக்க எண்ணிய மாபாவிக்கு புத்தி புகட்ட நான் அனானியாய் பின்னூட்டமிட்டது என்ன தவறு? நான் அனானியாக பின்னூட்டமிட்டது ஒரு குற்றம். வலைப்பூவை ஹேக் செய்தது ஒரு குற்றம். நான் பிரபலத்தை தாக்கியது ஒரு குற்றம். இத்தனைக் குற்றங்களுக்கும் யார் காரணம்?முட்டை தோசைக்கு அலையவிட்டது யார் குற்றம்? பதிவின் குற்றமா? அல்லது பிரபலமென்ற பெயரைச் சொல்லி ஃபாலோவர்ஸை வளர்க்கும் வீணர்களின் குற்றமா? ஆபாச பதிவெழுதும் கூட்டத்தை வளரவிட்டது யார் குற்றம்? பதிவர்களின்ன் குற்றமா? அல்லது பெண்பதிவருக்கு ஆபாச பின்னூட்டமிடும் வஞ்சகர்களின் குற்றமா? கடவுள் பெயரால் காம லீலைகள் நடத்தும் போலிப்பதிவர்ளை பதிவுலகிலே பதிவிட விட்டது யார் குற்றம்? கடவுளின் குற்றமா? அல்லது பிரபலங்களின் பெயரைச் சொல்லி காலட்சேபம் நடத்தும் கயவர்களின் குற்றமா? இக்குற்றங்கள் களையப்படும் வரை அனானிகளும் முட்டை தோசைகளும் குறையப்போவதில்லை. இதுதான் எங்கள் வாழ்க்கை பதிவுலகில் எந்தப் பக்கம் புரட்டினாலும் காணப்படும் பாடம், பகுத்தறிவு, பயனுள்ள அரசியல் தத்துவம்.

சாராயம்:இதில் எழுதியிருப்பது அனைத்தும் கற்பனையே யாரையும் யார் மனதையும் புண்படுத்தும் நோக்கமல்ல.

தமிழிஷ்,தமிழ்மணத்தில் வாக்களிக்க மறவாதீர்கள்