உன்னையெல்லாம் திருத்தவே முடியாதுடா...

எனக்கு உன் மீதான காதல் கொஞ்சம் அதிரசமும் முறுக்கும் சேர்ந்து சாப்பிடுவது போன்ற அனுபவத்தை கொடுக்கிறது என்றதும் கொல்லென சிரித்துவிட்டாள் "போடா தின்னிப்பண்டாரம்" என்றவாரே, ஆம் உன் மனசாட்சிக்கு மட்டுமே தெரியும் நான் உன்னை மட்டுமே தின்னும் தின்னிப்பண்டாரமென்று...


ஒவ்வொருநாளும் ரொம்ப அழகாகிகிட்டே வர்றியே எனக்கும் உன் அழகை கொஞ்சம் கொடுக்கமாட்டியா? என்று உன் ஆருயிர்த்தோழி உன்னிடம் கேட்டபோது பக்கத்திலிருந்த நான் உன்னுடைய கைக்குட்டையை பிடுங்கி தோழியிடம் கொடுத்து "இந்தாங்க பிடிங்க இந்த கைக்குட்டைதான் இவளோட அழகெல்லாம் சேமித்துவைத்திருக்கிற பேங்க் இதுல உங்களுக்கு எவ்வளவு அழகு வேணும்னாலும் எடுத்துகிடலாம் செக் இல்லாமலே என்றேன்" உன் தோழி என்னை திட்ட ஆரம்பித்திருந்தாள் நீ சிரிக்க ஆரம்பித்திருந்தாய்...!


கடைவீதிக்கு சென்றிருந்த போது அங்கிருந்த ஒரு புடவைக்கடையில் புடவைகட்டியிருந்த பொம்மையைப்பார்த்து அழகா இருக்குல்ல என்றாய் நீ, நான் அதன் அங்க அழகுகளை வர்ணித்து அந்த பொம்மைக்கு மட்டும் உயிர் இருந்திருந்தால் அதைத்தான் காதலித்திருப்பேன் என்றேன் நீ என்னை கெட்ட வார்த்தையில் திட்ட திட்ட சிரித்துக்கொண்டிருந்த என்னைப்பார்த்து "இவ்ளோ அசிங்கமா திட்டுறேனே உனக்கு சூடு சுரணையே இல்லையா" என்றாய் ஹும் "கெட்டவனா இருந்த என்னையே நல்லவனா மாற்றிய சக்தி உனக்கிருக்கிறப்போ நீ பேசும் கெட்ட வார்த்தைகள் மட்டும் நல்லவார்த்தையாய் மாறியிருக்காதா என்ன?" என்றேன் "உன்னையெல்லாம் திருத்தவே முடியாதுடா" என்று தலையிலடித்துக்கொண்டாய்...!


"திருமணங்கள் சொர்க்கத்தில் நிச்சயிக்கப்படுகின்றன" என்று எவன் சொல்லிவிட்டுச்சென்றான் முதலில் அவனைக்கூப்பிட்டு அந்த பழமொழியை மாற்றச்சொல்லவேண்டும் என்றேன் ஏன் என்றாய்? இல்லை இல்லை "நான் ஒரு சொர்க்கத்தையே திருமணம் செய்யப்போகிறேனே" அப்போ அந்த பழமொழி தப்புத்தானே? அதான் என்றேன் வெட்கப்பட்டாய் நீ...


காலை டிபன் பரிமாறிக்கொண்டிருந்த உன்னிடம் "உனக்கு ஏன் தாலிகட்டுனேன்னு நினைச்சு நினைச்சு வருத்தமா இருக்குடி" என்றேன் நான் , "ஏன் இப்போ நான் உன்னை என்ன கொடுமை பண்ணேன்னு இவ்ளோ சலிச்சுக்கிற என்றாய்" முகவாயை சிலிப்பியபடி "இல்லை நானும் தினமும் அவுட்டாகிகிட்டே இருக்கேன் இந்த தாலி மட்டும் அவுட்டே ஆகாம நாட் அவுட் பேட்ஸ்மேனா விளையாடிகிட்டே இருக்கே அதான்" என்றேன், "ச்சீ போடா வெட்கங்கெட்டவனே" என்கிறாய்...


கவிதை எழுதி எழுதி எதுவும் சரிவராமல் அதை கசக்கி தூரத்திலிருந்த குப்பைத்தொட்டியில் போட்டுக்கொண்டிருந்தாய் நான் அதை நான் வீடியோவாக என் கேமிராவில் படம்பிடித்துக்கொண்டிருந்தேன் "ஏண்டா இதெல்லாம் படம்பிடிக்கிற"என்றாய் கொஞ்சம் சிணுங்கலாக, இல்லை "பிற்காலத்தில் நம் மகனிடம் உன்னோட அம்மா ஒரு  கவிதைப்பந்து வீராங்கனை என்று போட்டுக்காட்டவேண்டுமே அதான்" என்றேன் நீயோ "போடா பொறுக்கி" என்றாய்...