அவமானம்

தங்க கோபுரவாசலில்

வலுவாய் இருந்தும்...

திண்டாய் கல்லில் கிடைத்தவனின்

ஆளுமைக்குட்ப்பட்டு வாசலில் அநாதையாய்...

சிக்கியும் சிக்காமல் போகிறவனும்

ஊருக்கு ஒரு வேடமிட்டவனும்

ஒன்றுக்கும் ஒன்பதுக்கும் அடங்கியவனுக்கு

சிறைச்சாலையாய்...

கயமைக்கு பல முறை அடிபணிந்து

சல சல வென்று சில பல முறை மணியடித்து

விழுந்து கிடக்க வாயிலிருக்க

திங்களொருமுறை கூட்டியும் பெருக்கியும்

படைத்தழித்து காத்து

தூணில் துரும்பில் திரிந்தாலும்

சொந்தமாய் நான் மட்டும் யாசிக்க புசிக்க

கறுப்பு வெளுக்க

உ லோகமால்

ஈகைக்காய் சிறைவைத்த

ஈயென்று சிரித்தவனுக்கு

அடிமையாய் நான்